برنامه ریزی راهبردی بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: محلّه جوادیه منطقه ۱۶ تهران)

رشد شتابان شهرنشینی در ایران به خصوص در سی سال اخیر و مهاجرت گستره به شهرها، مشکلاتی را به وجود آورده است. در ارتباط با شهرسازی بی برنامه که موجب ایجاد و گسترش بافت­های فرسوده در شهرها گردیده است، شهر تهران نیز به عنوان پایتخت کشور با موقعیّت مهم سیاسی – اجتماعی و اقتصادی دارای پهنه های وسیعی از بافت های فرسوده است که اکثر آنها بر روی گسل های مهم قرار گرفته اند. این امر تهران و ساکنان آن را با خطر جدی مواجه ساخته است. با توجّه به این ضرورت، این پژوهش در نظر دارد تا بافت فرسوده محلّه جوادیه تهران را بررسی و تحلیل نماید. هدف از این پژوهش، تدوین راهبردهایی برای ساماندهی بافت های فرسوده به منظور ارتقاء آنها برای سکونت شهروندان است. برای این منظور گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و پیمایشی و مصاحبه با کارشناسان و مسئولین امر و تهیّه پرسشنامه در قالب روش دلفی صورت گرفته و با استفاده از مدل های swot و anpنتایج تحلیل گردید. همچنین نظرات گروه متخصص با استفاده از روش دلفی در ماتریس عوامل درونی و بیرونی به کار گرفته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که استراتژی بازنگری در راستای بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده محلّه جوادیه به عنوان استراتژی اولویّت دار بهترین استراتژی است. از این رو در چارچوب راهبردهای بازنگری می توان از مشارکت مردم در راستای ایفای نقش مناسب آنها در ساماندهی و بهسازی بافت، بهره گیری از دسترسی مناسب و سرمایه گذاری در بافت در راستای احیای قیمت واقعی زمین بهره جست.